بطور کلی آنچه که به ویزاهای بیزنس، کسب و کار و ثبت شرکت در بین متقاضیان ایرانی معروف شده، در برنامه‌ریزی و سیاست‌های مهاجرتی کشور کانادا، ذیل دو عنوان سرمایه­گذاری و کارآفرینی قرار می­گیرند. در ادبیات دولت کانادا بطور معمول تفاوت بین سرمایه­گذاری و کارآفرینی در میزان سرمایه مورد نیاز دیده می­شود. از اینرو، معمولاً مبالغ زیر یک میلیون دلار، کارآفرینی و بالای آن سرمایه­گذاری خطاب می­شوند.

در بین جامعه ایرانی، علاقمندی و تمرکز بیشتر بر روی ویزاها و مهاجرت از طریق کارآفرینی است. سه دلیل مشخص وجود دارد که اقبال متقاضیان مهاجرت را این از طریق این روشها روشن می­نماید. اول، عدم محدودیت سنی است که افراد می­توانند با هر سنی برای یکی از روشهای کارآفرینی اقدام کنند. عامل دوم، در مورد زبان انگلیسی و یا فرانسه است که نسبت به سایر روشها بسیار سهلگیرانه­تر است و با دانش مختصری از زبان هم قابل دستیابی است. سومین عامل، میزان سرمایه­گذاری مورد نیاز است که دولت کانادا بسته به نوع مهاجرت و یا ویزا و بسته به منطقه­ای که متقاضی قصد سرمایه­گذاری دارد، ارقام معقولی را در نظر گرفته است.

مهاجرت­های مبتنی بر کسب و کار و کارآفرینی در قالب چندین شاخه و زیرشاخه مرتب شده­اند، که از جمله آنها می­توان به زیرشاخه­ای کارآفرینی در برنامه­های استانی مهاجرت، ویزای استارتاپ، برنامه جابجایی بین­المللی و ویزای سرمایه­گذاری استان کبک اشاره نمود.